Pierre Le Roy, de oudste zoon van Julien Le Roy, even belangrijk of belangrijker dan zijn vader, was de leraar van Ferdinand Berthou, die later zijn grootste concurrent zou worden. Hij creëerde de 'precisietheorie' die het mogelijk maakte Harrisons H-4 opmerkelijk te overtreffen. In 1760 paste hij de 'Stackfree' of regressieve rem toe, de balans sterk> voor temperatuurverandering en de isochrone spiraal, naast andere ontdekkingen. Jarenlang bleef hij in zijn atelier de horloges signeren onder de naam Julien Le Roy, als eerbetoon aan zijn vader. Hij was de horlogemaker van Lodewijk XVI.
Illustratie: fob-horloge in zilver met gladde kast voor de Turkse markt ondertekend Julien Le Roy in Parijs, en uitgevoerd door zijn zoon Pierre. De wijzerplaat is voorzien van een centraal gouden emaille dat de aandacht trekt, waarbij de handtekening van de prestigieuze horlogemaker duidelijk zichtbaar is. Dit type horloge werd, net als de horloges met meerdere kasten van Prior en de horloges met spectaculair en opvallend email, in Zwitserland in opdracht gemaakt door Turkse horlogemakers.